Dün Hürriyet'in internet sitesinde
"Yarını bekleyemem"
deyip yazdım. Yarın geldi, hala kendimi tutamıyorum. Devam edeceğim
yanii.. Türk ordusunun Genelkurmay Başkanı'na sesleniyorum. Bir vatandaş
olarak tepkimdir. Ağlama kardeşim, Evet insansın. Evet yüreğine o genç
çocukların acısı düşmüş. Evet, içinden fışkırıyor o ıstırap.. Eğer
öyleysen; Eğer kendini tutamaycak kadar kötü durumdaysan, vur kapını
kapan odana,
"Bana telefon bağlamayın" de.
Ağla katıla katıla.. Ama bizim önümüzde ağlama. Sen ağlarsan, sen de
ağlarsan; bu ülkenin, Çanakkale'de bile ağlamayan komutanları ağlamaya
başlarsa, bu millet, Türkiye ne yapar? Zırlar kardeşim. Evet zırlar. O
durumda da komutanına
"Zırlama" diyemeyeceği için, geçer aynanın karşısına, kendi suratına haykırır,
"Zırlama kardeşim."
KOMUTAN METİN DURACAK
Gazetelere bakıyorum. Hepimiz matahmış gibi komutanın ağlamasına
bakıyoruz. Bakmıyoruz. Hayranız hayran. İnsani duyguları ne kadar yüksek
bir komutanımız var. Kimse ondan gayri insani bir tutum beklemiyor. Ama
terörle mücadele bir savaşsa, bu savaşın psikolojik cephesinde hezimete
uğramamalıyız. Yanlış anlamayın,
"Erkekler ağlamaz" gibi pespaye bir hamasetten söz etmiyorum. Sİyasi irade, bütün sorumluluğunu alarak
"Ben terörü cephede yeneceğim"
demişse, bunun gereği yapılacak. Komutan metin duracak. Metin duracak
ki; terörle böyle mücadelenin gereğine ve doğruluğuna biz de inanıp,
arkasında duralım. Ama evladını dağlarda terörle mücadeleye gönderen bu
milet, her cenazede ağlayan bir komutanın arkasında nasıl duracak?
HİÇ OLMAZSA MORALİMİZ BOZMAYIN
Sonra diyoruz ki; bu gözyaşları
"bölgesel süper güce"
yakışmıyor. Bütün efradına çekidüzen vermey çalışan, dükselen deve
yakışmıyor. O yüzden, buyurun sizi şöyle içeri alalım. Orada katıla
katıla ağlayın. Ama ne olur bize göstermeyin. Çünkü milet olarak, bize
bu terör belasını yeneceğimiz söyleniyor. Biz de inanmaya devam
ediyoruz. Rİca ediyoruz, lütfen diyoruz: Hiç olmazsa moralimizi
bozmayın, inancımızı sarsmayın.
